Familie Scholten-Sijses

Op 2 februari 1833 werd Bernardus failliet verklaard als winkelier in manufacturen te Koog aan de Zaan. Op 20 oktober 1837 werd hij wegens diefstal 'in ene slaepstede' tot 1 jaar gevangenis straf veroordeeld. Algemeen Handelsblad t van 21-10-1837 te Amsterdam. Op 26 juli 1839 werd hij wegens eenvoudige diefstal wederom tot 1 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Dit was beide malen in Holland Op 23 februari 1841 werd hij veroordeeld, wegens: 1e aan diefstal in November 1840, ten huize van de tapper H. Spit te Oldenzaal gepleegd, en 2e, aan diefstal bij nacht, in het bewoonde huis van den winkelier J. Wansink aldaar; en zulks na reeds te voren wegens misdaad te zijn veroordeeld geweest ; en is hij diensvolgens gecondemneerd tot tepronkstelling op eeen schavot, brandmerk, en eene tuchthuisstraf van vijf jaren. Wie voor vijf jaar of meer werd veroordeeld ging van Zwolle naar Leeuwarden, waar hem eerst een jaar eenzame opsluiting wachtte. Als mogelijke oorzaak van zijn herhaalde misdaden werd gegeven: dat 'de veroordeelde zeer verslaafd is aan sterken drank'. -------------- Bij een volkstelling in 1840 woonden zijn vier kinderen met drie volwassenen en nog vier andere kinderen in een huis in Koog a/d Zaan. Toen zijn zoon Gerrit in 1840 overleed was Bernardus volgens de akte in Zaanstad afwezig.